Seguidores

sábado, 20 de septiembre de 2014





Frescuras que apurais huellas de ocla para que remansadas se disuelvan agua amorosa ...vos siento y pienso salado mareoso alado eres tú  ! tecla ocre mío ! ... altivo quién llorando me irisa y vais alivio enamorando ,nadando y arrullando...

9 comentarios:

  1. Gran personalidad, prosa presa de metáforas candorosas.

    Saludos cordiales. Franziska

    ResponderEliminar
  2. Lleno de belleza, arte y sentimiento. Me encanta.

    ResponderEliminar
  3. Como las huellas dejas que esos puntos suspensivos se adentren en el mar nadando y arrullando.

    Saludos Amatista

    ResponderEliminar
  4. Verdaderamente intenso...

    Gran utilización de las palabras.

    Saludos

    ResponderEliminar
  5. Como un aleto de gaviotas. me gusta Amatista.
    Besos :)

    ResponderEliminar
  6. Gostei do teu blog.
    Obrigado por me seguires (já te sigo também).
    Beijo.

    ResponderEliminar
  7. Hola me ha gustado tu blog, así que por aquí me quedo.
    Un saludo

    ResponderEliminar
  8. Que bonita descripcion del mar y la playa.

    Saludos.

    ResponderEliminar
  9. Gostei muito das imagens no seu blogue e espero voltar para ler as palavras com mais tempo.
    Gábi

    ResponderEliminar